Op 't nuuwe gerijke van de Prins en zijn Nar ziede zo'n persòòn die me feitelek ammaal wel kenne: 'n opa, vader, 'n buurman, ge wit wel, zo'n andege vent die altijd bezeg is in zijn schuurke. Artstikke andeg en krejatief, mar bòòvenal 'n gròòt fantast. Eén mè d'n gròòte dròòm om zellef te kenne vliege.

Druk in de weer in zijn schuurke om zellef 'n vliegtuig te make van de driewieler van zijn kleinzoon. De dòòs mè speelgoed ettie onderste bove gegooid en de windmeulekes d'r uit g'aald. Van de vensterbank bij zijn vrouwke ettie de ventelator gepakt, en van de spiksplinternuuwe Vastenavendkrant wiere de vleugels gemakt waar zellef da Vinci sjeloers op zou worre.
Mè d'n vliegede vaart stuif t'ie na weke van werrek zijn schuurke n'uit mè z'n zellefgemakte vliegmesjien.

De bure staan nuuwsgiereg toe te kijke n'en tikke mekare n'aan mette vraag: zietie ze nou vliege?!
Na 'n verreme n'aanlòòp…. stijg zijn eige gemakte vliegmesjien op naar gròòte òògtes en is éémaal in de wolleke!

't Gève n'is dattie ze nie zag vliege, mar éél 't Krabbegat zie t'em nou wel vliege!

't Ontwerrep is dees jaar van Perry Schuurbiers